De oude Griekse kunst staat bekend om haar expertise in zowel beeldhouwkunst als schilderkunst. De belangrijkste sculpturale technieken die in de oude Griekse kunst worden gebruikt, zijn onder meer marmeren beeldhouwwerk, bronsgieten en terracotta gieten. Deze technieken vormden niet alleen de artistieke expressie van die tijd, maar hadden ook een diepgaande invloed op de relatie tussen beeldhouwkunst en schilderkunst in de Griekse kunst.
Marmeren snijwerk
Marmeren beeldhouwwerk was een van de belangrijkste beeldhouwtechnieken die in de oude Griekse kunst werden gebruikt. Griekse beeldhouwers beheersten de kunst van het transformeren van ruw marmer in ingewikkelde en levensechte sculpturen. Ze gebruikten verschillende gereedschappen zoals beitels, hamers en raspen om het marmer vorm te geven en de gewenste vormen naar voren te brengen. De gladde, lichtgevende kwaliteit van marmer maakte het mogelijk beelden te creëren met ingewikkelde details en realistische menselijke vormen.
Brons gieten
Bronsgieten was een andere prominente beeldhouwtechniek in het oude Griekenland. Bronzen beelden werden meestal gemaakt met behulp van de verloren was-gietmethode, waarbij een wasmodel werd gemaakt, dit in klei werd omhuld en vervolgens gesmolten brons in de mal werd gegoten. Zodra het brons was afgekoeld en de klei was verwijderd, verfijnde de beeldhouwer de details van het beeld. Deze techniek maakte de productie van monumentale sculpturen mogelijk en werd vaak gebruikt voor beelden van goden, atleten en mythologische figuren.
Terracotta-gietwerk
Terracotta, of gebakken klei, werd ook gebruikt voor sculpturale doeleinden in de oude Griekse kunst. Deze techniek omvatte het vormen en vormgeven van klei om beelden, reliëfs en decoratieve elementen te creëren. Terracotta sculpturen werden vaak gebruikt voor architecturale versieringen en kleinschalige beeldjes. Het gebruik van terracotta zorgde voor meer flexibiliteit bij het creëren van gedetailleerde en delicate kunstwerken.
Verbinding met schilderen
De beeldhouwtechnieken in de oude Griekse kunst waren nauw verweven met de schilderkunst. Veel sculpturen zijn oorspronkelijk in levendige kleuren geschilderd, wat de levensechte uitstraling van het kunstwerk versterkt. Bovendien werkten beeldhouwers en schilders vaak samen aan projecten, waarbij sculpturen en schilderijen elkaar aanvulden in tempels, openbare ruimtes en privéwoningen. De gedeelde artistieke principes en esthetische gevoeligheden tussen beeldhouwkunst en schilderkunst in het oude Griekenland droegen bij aan een samenhangende beeldtaal in de Griekse kunst.